Nadiren aynı gün yazıyor olsamda...
Her şarkının bir hikâyesi olmalı. Her şarkı klipsiz olmalı. Özellikle sevdiğim şarkıların klibini hiç izlememiş olmalıyım. Mesela Demir Demirkan'ın Aşktan Öte parçasının klibini hiç izlememiş olmayı tercih ederdim. Hayallerimi yıkan saçma sapan, şarkıyla pek alakası olmayan seksapel bir klibe ne gerek vardı ki? Zaten hangi gerizekalı çekmiş bilmiyorum, öğrenmekte istemiyorum. On numara bir şarkının iki tane çıplak kadına ihtiyacı yoktu. O siyah-beyaz klipte sadece Demir Demirkan'ın kel kafasını izlemek durumunda kalsaydık daha güzel olurdu kanımca. Neyse bu benim fikrim tabii.
Ne diyordum, her şarkının bir hikâyesi olmalı. Severek dinlediğim her şarkının bir kokusu olmalı. O koku herkese farklı kokmalı. Bazı şarkılar bir-iki yıl raflara kaldırıldıktan sonra cesaret edip tekrar indirilmeli, dinlenmeli. Dinlerken kalbi birgüzel yoklamalı. Hâlâ acıyorsa bir süre daha kaldırılmalı ortadan. Olmadı benim gibi üzerine üzerine gitmeli. Yaşanmış hikâyeleri, ya da maalesef henüz hiç yaşanmamış şeyleri üstüne etiket gibi yapıştırıp el altında tutmalı. Asla büyüyü bozmamalı. Şarkı dünyanın en güzel işkencesi...
Bazı şarkılarsa kavuşmak gibidir birine. Uzun samandır görmediğin ve deli gibi özlediğin birisine sarılmak gibidir doya doya. Gözleri kapatırsın, ellerini yanaklarının üzerine koyar öylece dalıp gidersin. Şarkı kokudur. O'dur. Sensindir. Geçmiştir, gelecektir. Gelecek midir gerçekten....
Ve işte bu şarkı da benim rafımdan... http://fizy.com/#s/1i683a
Goncagül "Son"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aman diyim birdaha düşün!