Adımlarıma Işık

11 Ocak 2020 Cumartesi

Otuz oldum otuz! Hey gidi...

Birsürü yeni karar ile yepyeni bir yaşa merhaba dedim ama ilk defa kendime yüklenmiyorum. Yüklenmeyeceğim. Yapamadığım her şeyi çok seveceğim zira en azından deneyeceğim. Ruhum hiç olmadığı kadar dingin ve huzurlu. Gereksiz yükleri sırtımdan atıyorum bir bir. Yanlış anlaşılmasın, kendimin yüklediği gereksiz yüklerden bahsediyorum. Dünyayı ve insanlığı yüklenmeye son nefesime kadar devam edeceğim sanırım... bunu değiştiremeyeceğim. Kendime daha çok merhamet gösterdiğim mişsgibi bir yaştayım bugün itibariyle. Dün akşam biraz hüzünlendim yirmilerin son demindeyim diye. Sonra dedim ben ne saçmalıyorum... sağlıkla geçirdiğim upuzun yıllara minnettarım. Otuzları merak ediyorum... hep ettim. Umarım vatana millete hayırlı bir evlat olurum. İnsanlar harbi harbi faydalansınlar benden, ne zararı olur ki ya? Faydalanın. Ben daha mutlu olurum. Yanj bi faydam dokunsun yeter ki... sadece kendime yatırım yapıp bencil yaşarsam ne anlamı olur ki bu dünyadan gelip geçmenin? İçime çok sinen, beni heyecanlandıran, aslında çocukluğumdan beri hep ilgi duyduğum bi proje var kafamda. Eğer sırf benim hevesimden ibaret değilse hayata geçiricem yakın zamanda. En sevdiğim şeydir devirdaim bu hayatta. Verirken alacağım. Yedirirken doyacağım. Amacım, isteğim bu yönde. Hayatıma iyi kötü dokunan, bunu okuyan herkese sarılıyorum. Teşekkürler, büyüyorum sizinle...