Adımlarıma Işık

4 Ağustos 2015 Salı

Kürdan Kollar

Geçen sabah zihnimde Kürdan Kollar rapi ile uyandım. Artık nasıl bir bilinçaltım varsa, rahat birkaç yıldır dinlemediğim bu rap ile uyanıyorum. İlginç geldi ama mırıldanmaya başlayınca da çok yadırgamadım. 

Şöyle der Sago: Feri kaçmış iki göz,birbirine sarılmış iki titrek dudaktan ibaret suratım. 
Yardım çağır... 

Kurtarır bedeni elbet birileri ya 


Kürdan kollar ağırlığından ezilir, dokunsalar ağlarım, ağrısı feryat 

Tahammülsüzüm 
Dindirir acını elbet bi melek ya 


Bir gün öncesi feryat eden bir kadını izlemişim. Kadın sinir krizleri geçirirken, on yaşındaki oğlu içine ağlıyor. İçine ağlamak nedir bilir misin? Gözlerinden süzülür ya hani gözyaşların, en fazlası içine akar. Hiç babanı kaybettin mi ya da? "vatan sağolsun" naraları altında yatan sahteliklerin farkına vardın mı, boşu boşuna gömerken babanı? yaşamadın, yaşamadık çoğumuz. Birileri sarayından izlerken olanı biteni sana düşen bir avuç toprak oldu mu... Haberleri izledikten sonra şezlonguna dönerken, unuttuğun o anda kaldı o çocuk. On yaşında daha. Unuttuğun o anda kaldı sinir krizleri geçiren genç kadın. "Döneceğim demiştin..." diye ağlıyordu kadın. Hayal edebilir miyiz o yürekteki yangını? Bilmiyorum. Ne denir? Ne hissedilir? Tesellisi nedir? Zor biliyor musun... Bu vatan için ölüyor olmak... Birileri için savaşıyor olmak. Gittikce zorlaşıyor. 2009'da verdiğim kararı dün gibi hatırlıyorum. Şehit yazısı yok! dedim kendime. Nasıl durursun sözünde? Nasıl yaparsın ki düşünmeden? El açıp dua etmeden? Üzülmeden, ağlamadan? İnsanlığımdan şüphe ederim eğer kaldıysa kıyısında köşesinde bir nebze... Nefes almadan yazdığımı farkettim şu an. Soluk soluğa. Koştururcasına. Hani oldu mu hiç sana sinirden ya da üzüntüden uzun uzun koşmak istediğin anlar? Bacaklarına ağrılar girene kadar uzaklaşma isteği? Sanki içindekinden kaçabilecekmişsin gibi? Koş, koş, koş, koş, terle...Ağrınla savaş, cebelleş! Kendinle kavga et, soluk soluğa ağla. Terinle gözyaşın karışsın birbirine. Sonra düş... nefes ver. Dur.

Neyse işte...
Memleket mutsuz.
İnsanlar huzursuz.
"Kalabalığın olduğu yerlerden uzak dur" diye tembih ettiğimiz günlerdeyiz.

Sonumuz hayrolsun.

Goncagül "Drama Yolları"