Adımlarıma Işık

6 Ağustos 2014 Çarşamba

"Daha çirkini Ermeni dediler"

Sabah ne güzel uyanmışım...aklım yerinde, sağlıklıyım. Böyle şükür edilesi binlerce sebep varken gazetede okuduğum bir haber yine allak bullak etmeye yetti. "Yuh artık!" dedirten, hatta artık cümlelerin kifayetsiz kaldığı o bahtsız noktadayım. Çok şeyler söylemek istemekle beraber sadece "of puf" gibi sesler çıkarabildiğim için kendimle savaşıyorum adeta. Daha dün, maalesef sosyal medya listelerimde olan bir arkadaşın Akp'ye olan sevgisini okurken, bunu sadece Gazze'ye merhamet olarak algılayıp insanlığı sınırlandırdığını öğrenip kendi kendime sinir oluyordum ki, bugün sinir tellerime bir yenisi daha eklendi. Hayır en çok vatandaşa öfkeliyim ben. Nerede kaldı insanlik, sevgi ve kardeşlik duygularınız? A pardon... Bu sadece müslümandan müslümana geçen bir akım değil mi? Anlayış tam olarak bu yönde. Neyse, yine yazıp yazıp siliyorum sadede geleyim. 
Erdoğan ile ilgili söyleyebileceğim tek iyi şey var o da şu; adam o kadar içi dışı bir ki, ne kadar'çirkinlik' varsa zihninde hepsini saklayamadan söyleyiveriyor. Ne güzel değil mi? Oy isterken hepimiz kardeşiz onun dışında çirkiniz sevgili soydaşlarım... Ve ne yazıktır ki hâlâ oylar bu, kibir dolu, ayırımcılıkla insanları birbirine düşürmeye çalışan adama gidiyor... Zarzor kurulan bağları koparıyor... Yazık...
Ermeniliği aşağılıklık olarak gören bir adamin kendine de saygısı yoktur. İnsanlığı, bir milleti böylesine çirkinlik sayan her insan, kendini Yaratıcıdan üstün sayar.

Goncagül "çirkin"