tag:blogger.com,1999:blog-33240058080751735932024-03-13T20:40:58.065+01:00...: Nibinglamiel :...Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.comBlogger196125tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-54202402219648069092021-02-20T15:53:00.001+01:002021-02-20T15:53:20.688+01:00Kendimi duyduğum bir andan nağmeler...<p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana;">https://youtu.be/NikU81CfZYc</span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: 15px;"><br /></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: 15px;">Minicik sevilmek t</span><span style="font-size: 15px;">akdir görmek için değil mi onca takla...</span></span></p>
<span style="font-family: verdana;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Değil gibi davranıyorlar...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Hiç ihtiyaç yok gibi</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Sevgiye, şefkate...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Veriyor veriştiriyor alabildiğine...</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Giydiriyor ona buna...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Darmış bolmuş umrunda değil.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Konuşacak, mecbur.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Yoksa nasıl örtecek sustuklarını?</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Mahkum etmeye mahkum kendileri...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Öyle özgür olduğunu sanmaya devam edecek.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Çare yok, çaresiz her kanat çırpışı çarpacak birilerine.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Öyle mutlu.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Öyle sanıyor...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Halbuki yine yeniden bağlıyor kendi elini ayağını.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Haberi yok.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Belki de var...</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Vahim olanı da bu ya...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Belki de var.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Gerçek özgürlüğe.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">İçine girdikçe. Özüne döndükçe.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Kendini hatırladıkça.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Biraz nefes aldıkça.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Vermeyi unutmadıkca...</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Biraz görmeyi ve duymayı denedikce...</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">Dinledikce sahiden.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Ama sahiden...</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 15px;">İnsanı seversin görmeyi seçtikce.</span></div>
<span style="font-size: 15px;"><div style="text-align: justify;">Göstermekten vazgeçince...</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><!--/data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_210220_155038_876.sdocx-->Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-54444763359537757272020-01-11T19:28:00.002+01:002020-01-11T19:31:01.190+01:00Otuz oldum otuz! Hey gidi...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Birsürü yeni karar ile yepyeni bir yaşa merhaba dedim ama ilk defa kendime yüklenmiyorum. Yüklenmeyeceğim. Yapamadığım her şeyi çok seveceğim zira en azından deneyeceğim. Ruhum hiç olmadığı kadar dingin ve huzurlu. Gereksiz yükleri sırtımdan atıyorum bir bir. Yanlış anlaşılmasın, kendimin yüklediği gereksiz yüklerden bahsediyorum. Dünyayı ve insanlığı yüklenmeye son nefesime kadar devam edeceğim sanırım... bunu değiştiremeyeceğim. Kendime daha çok merhamet gösterdiğim mişsgibi bir yaştayım bugün itibariyle. Dün akşam biraz hüzünlendim yirmilerin son demindeyim diye. Sonra dedim ben ne saçmalıyorum... sağlıkla geçirdiğim upuzun yıllara minnettarım. Otuzları merak ediyorum... hep ettim. Umarım vatana millete hayırlı bir evlat olurum. İnsanlar harbi harbi faydalansınlar benden, ne zararı olur ki ya? Faydalanın. Ben daha mutlu olurum. Yanj bi faydam dokunsun yeter ki... sadece kendime yatırım yapıp bencil yaşarsam ne anlamı olur ki bu dünyadan gelip geçmenin? İçime çok sinen, beni heyecanlandıran, aslında çocukluğumdan beri hep ilgi duyduğum bi proje var kafamda. Eğer sırf benim hevesimden ibaret değilse hayata geçiricem yakın zamanda. En sevdiğim şeydir devirdaim bu hayatta. Verirken alacağım. Yedirirken doyacağım. Amacım, isteğim bu yönde. Hayatıma iyi kötü dokunan, bunu okuyan herkese sarılıyorum. <i>Teşekkürler, büyüyorum sizinle...</i></span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-70743180097391344202019-09-20T23:52:00.002+02:002019-09-20T23:52:36.679+02:00Neslican Tay<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Bu gece içim yangın yeri. Gözlerim dolu. Akan aiyor, akamayan içimde kalıyor. Kanıyor. Gecenin karanlığı ruhumun karasıyla yarışıyor. Aklım ve kalbim nefes alabilmek için kanatlarını çırpıyor. Zorlanıyorum... yutkunmak ağır bir yük. Hayat ulaşılması zor bir serap gibi. Varla yok arası. Hem gerçek he rüya. Hem istenilen hem de mecburen vazgeçilen...<br />
<br />
<br />
Bugün en büyük amcamın cenazesi vardı. En büyük amcam, komik, güleryüzlü, babacan ve sevecen bir adamdı. Dedeme benzerdi. Tatlı, huzurlu bir sesi vardı.<br />
<br />
<br />
Bu gece Neslican gitti. Sanki yakınımı kaybetmiş gibi içim paramparça oldu.<br />
<br />
<br />
Amcam 80 yasındaydı.<br />
Neslican 21.<br />
<br />
<br />
Ne çok şey öğrendim senden Neslican. İki sene boyunca. İyileşmeni, tekrar yenmeni ve çok sevdiğin bu hayata vargücünle tutunmanı... ne çok şey öğrendim. Bazı kelimelerden korkmamayı, herşeye rağmen savaşmayı.<br />
<br />
<br />
Söylenecek söz yok.<br />
<br />
<br />
Bu gece küçüklüğümden bir yonca yaprağı daha soldu.<br />
Bu gece bir savaşçı yıldız oldu.<br />
<br />
<br />
Umarım görüzürüz amcam.<br />
Umarım görüşürüz Neslicanım.</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-19401780522977809572019-08-20T10:53:00.001+02:002019-08-20T10:53:24.877+02:00Sev çünkü sevmek en kolay<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Umursamaz değilim. Sadece
değiştirmeye çalışmıyorum artık. Olduğu gibi kabul etmeye çalışıyorum.
Oldukları gibi! Belki de öğrendiğim en değerli şeylerden biri, birilerini
olduğu gibi kabullenmenin ille de hayatımızda olmaları gerektiği anlamına
gelmemesi. Kesin bu cümle daha kısa kurulabilir ama aklımın odalarını sel bastı
yine.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu inanılmaz bir hafiflik, tavsiye ederim.
Benim için orta yolları bulmak hep zor olmuştur. Bir şeyin ya ak ya da kara
olduğuna inanmak çok yorucudur. Ve de saçmadır esasen… Yani buna belki de tam
anlamıyla üç-dört yıldır inanmışımdır. Hayat iki kesin uçtan ibaret değildir
çünkü. Dallıdır, budaklıdır. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birilerinden sevdiğin halde
vazgeçmek durumunu zihnim anlamazdı; gerçi hep sevgililik için söylenir genelde
ama başka ailevi ya da arkadaş ilişkilerini düşündüğümde ne kadar da doğru
geldi. Bir arkadaşımı aslında seviyor olmam, hayatımda olmasını da sevdiğim
anlamına gelmiyor bazen. Gelemiyor yani. Kulağa saçma gibi gelse de<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>şöyle ifade etmeye çalışayım; bir kişinin
insanlığı sevilebilir bence. En azından daha önce kurulabilmiş bağlar
sevilebilir. Daha önce yaşanılmış güzel anılar sevilmeye devam edilebilir.
Belki de bugün canın yandığı için onların kıymetsiz olduğunu düşünebiliriz ya
da “samimi değilmiş nesini seveyim ki” de diyebiliriz; da bence dememeliyiz.
Yani dememek daha sağlıklı kendi adıma. Bu düşünce yüreğimi özgürleştiriyor.
Hiçbir ağırlığı taşımıyorum. Aklım hiçbir olumsuzluğu düşünmek zorunda kalmıyor.
Geceleri uykum kaçmıyor. Keşkelerle ruhumu sıkmıyorum. Kendime kızmıyorum.
Kendimi de seviyorum onu da sevmeye devam etmeyi seçiyorum. Birçok şeyde olduğu
gibi, bunun da bir seçim olduğunu düşünüyorum.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tüm bunların zayıflıkmış gibi
gözükme ihtimali olsa da, umursamazlık hakkımı burda kullanıyorum.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zayıf görün. Olsun?<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yaşadıklarından pişmanlık duyup
kendi kendine kızacağına,<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bedenine ve ruhuna eziyet edip
olumsuzluklarla boğuşacağına sal gitsin!<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ama severek sal gitsin.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eyvallah de yani.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Herşeye.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sana, yaşadığına ve ona.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Onlara.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eyvallah de.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kalbininin özgürlüğünü ucuza satma!<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bunu severek yap.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu mümkün ve bu çok hafifletici.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Artık hayatında istemediğin ya da
ilişkisel olarak sana bir katkısı yerine zararı olacağını düşündüğün
birilerinin artık olmaması kötü değilmiş.</span><o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-25748125459122037042019-04-26T10:36:00.003+02:002019-04-26T10:39:04.176+02:00Korku<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Korkuyordu. Daha önceki korkulara benzemiyordu. Bu korku içinde çokça çaresizlik de barındırıyordu. Oysa hava aksine oldukça güzeldi. Mutlu ve özgür olma havasıydı.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bir cuma günü gibi maviydi ve ne tesadüf günlerden de cumaydı. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yumurtalı ekmek, mis gibi demli çay, sıcacık bir el yakışırdı bu güneşli güne. Kuş sesleri huzurlu günü taçlandırırken yürek, bir türlü sakinleşemiyordu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kız zaten hep böyle yapardı. Her günün bir rengi, her kokunun bir hayali ve her hayalin tutunacak bir dalı vardı. Belki de yıllarca kendini böyle kandırmıştı. Değişmez gerçekliğin üzerini kendi isteyip özenle seçtiği ipek örtülerle kapatır, görmek istediğini görürdü.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sahi bu kötü müydü? Herkesin gerçeğini reddedip kendi gerçeğini yaratmak, buna ölümüne inanmak, bundan haz almak ve bu şekilde yaşamak? Bu bildiğin oksijen maskesiydi. O olmasaydı bu kirli havayı solumak zorunda kalırdı ve kimbilir ciğerlerine dolan bu karanlıklar onu nasıl da alaşağı ederdi…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Alaşağı olmak.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kız büyüdükçe alaşağı olmayı yeğlemeye başladı. Yeter ki görüp duyduğu, dokunabildiği gerçeklik gerçekten gerçek olsun. İpek örtüleri çoktan rafa kaldırıp nefes almak zorlaşsa da gördüklerine inanması gerekiyordu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><b>Burnum da kanasın. Dizlerim de çürüsün. Ellerim de nasır tutsun. Ben emek veririm. Ben zor olsa da, hayatta kalabilirim! yeter ki herşey herkes maskesiz olsun. Razıyım</b></i>, diye düşünüyordu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Öyle böyle bir alaşağı olmak değil, yeri geldi süründü.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Böyle havalarda rafa kaldırdığı ipek örtülerden biri tenine dokunup geçince yine cezbetti. Ama bu ayartıcı davetkar hayallerin gerçek dışı olduğunu düşündükçe acı çekmeyi tercih etti.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bu acılardı onu kendine tanıtan. Zor olsa da büyüten...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Zamanında üşenmeden uydurmaya çalıştığı her kılıfı kullanamamak başlarda afallatsa da, yalnızlık pahasına yüzleşmesi gerekiyordu içine sıkıştırdığı zavallı ruhuyla.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yüzleşmek zordur yıllarca içinde yanlış terbiye ettiğin minik kız çocuğuyla.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hayat zordu ve bir an önce orayı terketmek için bir sırt çantasına ihtiyacı yoktu. Yumurtalı ekmek, demli çay ve sıcak bir el kaçmak için yeterliydi. Fakat zarzor yüzleştiği benliğine bunu tekrar yapamazdı.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kalıp savaşacaktı.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Korkusuna rağmen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Aradığı yumurtalı ekmek, demli çay ve sıcak el üçlüsünün yerini Baba, Oğul ve Kutsal Ruh almalıydı.</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-76472923973325247192019-01-18T11:55:00.001+01:002019-01-18T11:57:33.325+01:00Boncuktan kuş<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Otuza bir kala bir doğum günü yazısı yazayım dedim geçen
Cuma. 11 ocakta. Çok uzun zamandır yazı yazamamaktan muzdarip olan ben şakır şakır içimi dışımı
yazmaya başlamıştım ki, bilgisayar kitlendi ve yirmidokuzuncu yaşımın ilk
cilvesi beni benden aldı.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Onca yazdığım birden bire kayboldu.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Uzun bir süre robot misali kalakaldım kışın ortasında yine.
Ama ne yapacaksın elden birşey gelmedi ben de tekrar yazamadım. Büyük ihtimalle
bu yazıyı da bitiremeyebilirim.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aylardır olduğu gibi ya yarısında tıkanacağım, ya da
söylemek istediklerimi söyleyemediğimi düşünüp toptan sileceğim. Derken
bilgisayarım yine kitlendi. <o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sanki hastalığa tutulmuşum gibi açıkladığımın farkındayım,
ama uzun yıllar boyunca herşeyini ve herşeyi fırsat buldukça heryere yazan
kişiler benim <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>durumumu anlarlar. <o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kendimle konuşmaktan vazgeçmiyorum tabi. Vazgeçmediğime göre
yazamıyor olmak çok saçma geliyor bazen, ama yavaş yavaş kendi içimde filtreler
mi yaratıyorum da birtürlü düşüncelerimi ve hislerimi kelimelere dökemiyorum,
bilmiyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gerçek sebebin ne olduğunu aylardır düşünüyorum.
Bulamıyorum. İçimde anlatmak istediğim birsuru düşünceyle oturuyorum ekran
karşısına. Bir iki paragraf yazdım yazdım, gerisi gelmiyor. Bazen o bile
olmuyor.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu konuda yardımcı olacak birisi varsa buyursun.
Çıldırıyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Her neyse konuya dönmeye çalışacak olursam, geçtiğimiz Cuma
yirmidokuz yaşına girdim. Ve o günden beri şoktayım. Yirmidokuz derken bile bi
garip oluyorum. En son yirmibeş yaşına girince böyle olmuştum sanırım ama bu
daha beter.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Yani ne gençsin
ne de yaşlı. Arada kalmış gibi, garip bir şey. Güzel aynı zamanda. Bir tane
çizgi var alnımda. Kaşlarımı yukarı kaldırdığımda belirdiği için yer etmiş
orda. Kaz ayaklarım da var. Bazen şikayet ediyorum. Çoğu zaman seviyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Yeni bi akım var
ya şimdi, millet on yıl öncekiyle şimdiki fotoğrafını paylaşıp değişip
değişmediğini gösteriyor falan filan. Onu geç hele ! Sen içinden haber
ver. İçten değiştin mi, kaldın mı. kafada neler oldu neler bitti. Ruhun on
yılda ne derece yıprandı. Önceliklerin mesela, değiştiler mi?<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span lang="FR" style="mso-ansi-language: FR;">Daha iyi misin
yoksa bıktın mı. </span>Bunlardan haber ver…<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kendime de soruyorum
tabi bu soruları. <span lang="FR" style="mso-ansi-language: FR;">Zira on yılda
yüzümün ne kadar çizgi kazandığıyla pek ilgilenmiyorum. Ya da ne kadar kilo
alıp ne kadarını verdiğimle. İçime dönüp bakıyorum ki son bir iki yıldır işin
içinden çıkamıyorum zaten. Ruhum hayatımın bazı noktalarında doksanlarda kaldı.
Bazılarında ikibinler, milenyum, derken günümüze dönünce hayatın neresinde
olduğumu bulmaya çalışıyorum. </span></span></div>
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;"><div style="text-align: justify;">
Hayatımla, hayatın neredesindeyim? Biryerinde küçük bir nokta halinde olduğum
kesin de geçen yıllar içerisinde olduğum noktadan memnun muyum… ?</div>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Memnunum sevgili
kendim.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">En azından bunu
öğrendiğimi söyleyebilirim; memnun olmayı yani. Hayatımın envanterini yapa yapa
bi hal oldum zaten. Ya da onyedinci yaşıma ayar çeke çeke… </span></div>
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;"><div style="text-align: justify;">
Ondokuzuncu yaşıma keşke diye diye… </div>
<div style="text-align: justify;">
Yirmidorde, o öyle değildi bak böyleydi diye göstere göstere.</div>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Yapmıyorum artık.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Yapmayacağım
arkadaş.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Oldu bi kere ne
yapayım yani?<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Sağlam mıyım ?
sağlıklı mıyım ? ders aldım mı? işte o kadar.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Önüme bakıyorum
yani artık. Artık… nihayet!</span></div>
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;"><div style="text-align: justify;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Yirmidokuz yaşına kadar beklemem
gerekiyormuş bunun için.</div>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="FR" style="font-family: Verdana, sans-serif; mso-ansi-language: FR;">Ha kafayı tamamen
düzeltebildim mi, tabi ki hayır. İçimin yaraları tamamen iyileşti mi, kısmen.
İzi var birçoğunun ama onlara dokunmasını öğrendim. Sahiplenmesini. Aynada
gördüğümde gözlerimi kaçırmamayı…<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bi kere herşeyden önce annelik buna izin vermiyor. Bence
yani. Kendi yarana odaklanmana ve ha bire geçmişe dönüp onu öyle değil de böyle
yapsaydık keşke demene. Kendine haksızlık yapmana izin vermiyor. Tuhaf bir,
nerden geldiği belli olmayan bir güç geliyor. Daha sağlam oluyorsun bir şeylere
karşı. Hayata ve insanlara. Tüm kötülüklere ve kırgınlıklara karşı daha dik
durabiliyorsun misal. Asıl mesele bunları yaparken hâlâ yumuşak ve alçakgönüllü
kalabilmekte galiba. Yani anayım ben ana!!!! modunda olmadım, olmam da hiçbir
zaman. Ama en azından öyle diyenlerin neden o moda girdiklerini anlayabiliyorum
artık. Ipin ucu çok kolay kaçabilecek durumda çünkü. Kaçmamasını öneririm zira
o kadar da spesyal varlıklar değiliz yani. Tanrı lütfetti ve bir emanet verdi.
Layıkıyla büyüt, eğit, vatana millete en çok da kendine hayırlı bi insan olsun
yeter. Çok da şaapma yani.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Böyle işte. Hayatımı ve düşüncelerimi kaydetmeyi baya
özledim. Biraz karışık oldu ve iki farklı tarihlerde devam edildi, ama bu sefer
yazımı nispeten toparlayabilmenin sevincini yaşıyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kısaca çok sevgili yirmidokuzumu özetlemem gerekirse;<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Çok daha çocuklaştım.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Birazcık kırıştım.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Milyaaaaarlarca tecrübe daha edindim ve bu sayede sertleşen
yerlerimi yumuşatabilmeyi öğreniyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Daha çok sevmek istiyorum.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ama önemlisi bu yıl daha çok üretmek istiyorum. Daha çok varolmak.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hadi inş.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Goncagül “29”<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-10014810027448044032018-10-24T18:55:00.003+02:002018-10-24T18:58:42.432+02:00Sağduyu çok derin baktı<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Aslında bu yazıdan önce bambaşka şeyler karalamıştım, onu paylaşacaktım. Üstünden haftalar geçti, paylaşamadım. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sevdiğin birisine yardımcı olamama duygusu mu daha kötü yoksa acaba benden nasıl yardımcı olmamı bekliyor sorusu mu, karar veremiyorum. Sadece birkaç saattir içim içimi yiyor. Son zamanlarda fazlasıyla kendime dönük yaşamamdan sebep burnumun ucunu göremedim. Hep göreceğim sandım oysa ki. Hele ki bu kişi son derece değer verdiğim birisi olunca kendime çok kızdım. Çünkü sessizliğini daha yeni farkettim. Aslında emin de değilim biliyor musun? Bana mı öyle geldi acaba onu da bilmiyorum, ama genzine yumru oturdu, farkedilmeyecek gibi değildi. İşin özü kendime kızmaya devam ediyorum ve o dakikadan beri neyi nasıl yapacağımı, baklayı nasıl çıkarttıracağımı düşünür oldum. Zira bi yaştan sonra baklalar kolay çıkmıyor. Arandan su sızmayan insanlar senin yüzünden yalnızlaşabiliyor. Özeleştirime devam ettikçe içim daha da çok daralıyor... Ama yaptım. Ben bunu hakettim. Az bile...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sonra 17 yaşıma dönüyorum. Yanımda olması için can attığım ablalarım bana kulak kabartmadılar diye çok içerlerdim. Değiştiler derdim. Hep benden bekliyorlar derdim. Çünkü isterdim ki bir el omzumda parketsin, içten bir pırıltıyla bana nasıl olduğumu sordun ve ben onun yüzdeyüz samimi olduğunu görünce kendime bile itiraf edemediğim feryatlarımı veryansın edeyim. Anlatınca rahatlayayım, ablalar öğüt versin, yerinde olsun. Ağlayacak kucak olsun. Olmamıştı. Şimdi o abla ben oldum sanırım. Hazmedemiyorum. Hayat hazmettiriyor.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Birşeyin çokça farkında olduğunu düşünsende uyuşmuş bir beyinle buluyorsun kendini. Geçtiğimiz haftalarda aldığım en caymayacağımdan emin olduğum radikal karar, kesinlikle büyük laflar etmemek ve asla ama asla kınamamak... "Nasıl olur, nasıl anlamaz, aklım almıyor..." diye başladığım bütün cümlelerin içinde yaşıyorum başrol olarak inanır mısın. Ve bu kınamaktır evet. Bu kadar da sert. Gerçek bu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Velhasıl zararın neresinden dönersem kâr mıdır acaba?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hâlâ o kucağında ağlanası ablayım ben, sonsuza kadar hazır ve nazırım. Seni görüyorum! desem inandırıcı olur mu? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Geç kaldım mı...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kalmamış olayım ne olur.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-61069128052333440852018-09-10T21:21:00.001+02:002018-09-10T21:21:06.610+02:00Ahmak Islatan<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir dostum vardı. Öyle severdim ki. Bişey dikkatimi çekti. Hala çok severmişim. Bizi birşeyler bozdu. Biraz ben, biraz o yok oldu. Azaldık. Bir dönemim vardı; tam perişanlık... o bilmez. Onu da ben bilmem. Bilmiyorum; bir dostum vardı. Var mıydı gerçekten? Hani bir sen varsındır bir kaşındaki, bi senin gördüğün bir de göründüğün. Olduğunu sandığın ama onda olduğun. Olduğunu sandığın ama onda başkalaştığın. Üstünden koskoca 10 yıl geçmiş. Oysa yüzyıllar sürecekti. Kırışacaktık. Daha ne muzurluklara imza atacaktık. Biraz makyaj yapardım ona, biraz derdini anlatırdı. Derdi derdim olurdu. Ne bileyim beşiktaşı sevdirirdi. Olmadı. Bazı hikayeler zihninde kurduğun hayallerden ve gerçek olduğunu sandığın sanrılardan öteye gidemiyor. Kaşı kaşı dur...</span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
Şey çok acayip. Yabancılaşmak. Yürekte hissetmediğini mecburen yaşamak. Bilmiyorum. Galiba en acısı şu; hep öyle kalsın istiyorsun. Yani öylede, olduğu gibi. Sandığın gibi. Sevmek, sevilmek. Dost gibi. Hatasız kul olmaz ya, çok muhasebe yaptım. Özümü eleştirdim. Çokça eleştirildim. Sonuca varamadık çünkü kafamızdakileri söyleyemedik. Olmadı. Çünkü kırgınlık. Çünkü gurur.. Bilmiyorum. Şarkım olsun dostuma. Kulağımda çalsin. Yüreğim hissetmeye devam etsin. Kelimeler kafes. Boşver.</div>
</span></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-19312702213537266842018-08-23T20:58:00.000+02:002018-08-23T20:58:24.380+02:00Ne karanfil, ne kurbağa<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Altüstüm. Konuşamıyorum. Düşünemiyorum. Dolayısıyla yazamıyorum. Yanı anlatamıyorum. Hem çok mutlu ve minnettarım. Hem çok mutsuz ve sorgulayıcı. An geliyor mutlu olmak ağır geliyor. An geliyor lütfu hatırlıyorum. Ve yine sorgulamaya başlıyorum. Garip bir döngüdeyim. Dönüşteyim. Dönüşmekteyim. Değişmekte miyim? Sanmıyorum. Kabuğum yaş alıyor, doğru. Değişiyor. Ama içim öyle mi. İçim, ruhum, düşüncelerim ve hislerim. Bazen hala 17, bilemedin 18. Kaldı bir yerlerde, geri getiremiyorum. Olsun, bana yeni soluklar kazandırıyor. Fakat daha net görüyorum. Bu beni zorluyor. Ne yani herşeye ve herkese kör mü olmak isterdim hala? Görmemek mi? Yani bir hayali ya da bir yalanı yaşamak mı? Asla. Acı da verse gerçek olsun, bana yeter. Yerini anlasam da birçok dostum dediğimin, sahtelik olmasın yeter. Yalnızlıktan korkmuyorum. Beni korkutan körelmek. Gerçi körelmem imkansız gibi görünüyor; tecrübelerim sağolsunlar. Bir bir bileyliyorlar. Sivrilmek istemem. Batmak, can acıtmak istemem. Mümkünse bükül ruhum. Sıkıntı yok... ak hatta. </span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
Sen yatağında -kimi zaman kabul etmesen de büyük bir huzurla- hayatına devam ederken birileri yaşamına kendi elleriyle son vermek istiyor. Birileri terk ediliyor. Birileri çıldırıyor. Açlıktan sürünüyor. Başkasının yüzüne, kendi parçalanmış yüzünde alışmaya çalışıyor. Birileri fena çaresiz, umutsuz. </div>
<div style="text-align: justify;">
"Birşeye umut bağlamak acı çekmekten korkanların işidir" dedi bi adam. Bu doğru değil. Birine umutla bağlanabiliyor olup devam edebilmek cesaret işidir. Öbürü kolay. </div>
<div style="text-align: justify;">
Herneyse...</div>
<div style="text-align: justify;">
Yaprak döker bir yanım, bir yanım bahar bahçe.</div>
</span></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-1553948607590523362018-05-14T20:16:00.001+02:002018-05-14T20:18:13.041+02:00Can kırıkları<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Davranışların sana yapılanlarla şekil alıyorsa nasıl kendine ait bi kişiliğin olabilir ki? </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">diye not etmiştim biryere. Uzun uzun düşündüm. İzlediğim, duyduğum hatta canlı şahit olduğum birçok yerde insan "öyleyse böyle" zihniyetiyle yaşıyor. İyi de, benim iyiliğim güzelliğim karşımdaki çirkinleşene kadarsa benim ne farkım var? Ben kimim o zaman? Bi ayna gibi karşımdakini yansıtıyorsam şeffaflıktan bahsetmeye hakkım var mı? "Göze göz, dişe diş" olacaksa hayat boyu, kendimi bulduğumu, tanıdığımı söyleyebilir miyim? Bence hayır... Bunlar işin en kolay ve en kişiliksiz tarafı. Mesele benim nerede ve ne olmak istediğimde. Çünkü anladım ki; karşılığını alamasan da olduğun gibi olmalı, olduğun yerde durmalısın. Kimse bilmesin. Kimse anlamasın. Varsın sen içini açsan da dokunan olmasın... olsun! Sen bil. Gökteki bilsin. Yetmez mi? Kime neyi ispat etmek istiyorsun? Yumuşa. Yumuşamaya hep devam et diyorum kendime. Salak desinler. Bu enayi desinler ya da... ne derlerse desinler önemi var mı? Değişmeyecek benim varoluşum karşımdakinin eylemleriyle... değişmesine izin vermeyeceğim. Ben böyle çok iyiyim. Cam gibi olmak istiyorum. Ayna gibi değil. Varsın kırılayım. Herkes herşeyin en iyisini en doğrusunu bilsin! Bilge olsun. Uğurlar olsun.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Önemsediğim tek şey parçalarımın hala beni yansıtması. Karşımdakini değil...</span> </div>
</span></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-73454935032217722412018-04-04T18:45:00.001+02:002018-04-04T18:45:53.540+02:00Bir yudum kahve<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">O kadar çok ses var ki kendi sesini duyamaz oluyorsun. O kadar çok ayna var ki gerçek kimliğini göremiyorsun. O kadar çok etiket var ki illa birisi sana yapışsın istiyorsun. Çünkü ait olmak istiyorsun. Sanki aidiyetin bunlarla bir ilgisi varmış gibi... Kendinden biraz daha uzaklaştığının farkında olmayarak belki de. Sonra, yüzüne sıcacık güneş vurduğunda kalakalıyorsun. Ya da bir kitabın cümlesine takılıyorsun; düşüyorsun. Ve ya soğutmadan içebildiğin bir fincan kahvenin köpüğünde donakalıyorsun. Ben kimdim? Sahi ben kimdim...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gerçekte ne hissediyorum. Soru işaretlerim bile terketmişler. Öylesine kanıksamışım ki. Ben kimdim... neyi severdim? Neyi sevmezdim... </span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-66816061860747990792018-03-05T16:27:00.003+01:002018-03-05T16:27:45.425+01:00Kendime ve sevdiklerime not<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Etrafında iyi insanlar biriktir. İyiymiş gibi gözüken değil. Sadece sevildiğini hissettiğinde sevebilenlerden uzak dur. Çünkü sevgi bencil değildir. Fakat bencil sevenler çoktur. Onlar aslında kendilerini severler. Karşısındakinin menfaatini düşünmezler. Öyleymiş gibi görünürler. -miş ler ve -mış lardan olabildiğince geri dur. Mutlu olmazsın çünkü. Olamazsın. MutluyMUŞ gibi olursun. Ama olmazsın. Kendini düşün. Bencil olma. Ve hayır, kendini düşünmek bencillik değildir. Tabii ki kendine gereğinden fazla değer verme. Ama gerektiğini ver! Hakettiğini ver! Böylece kendine karşı dürüst bir yaşamın olur. Dürüst bir yaşan, acılara ve öfkelere rağmen savaşır. Savaşabilir. Zira savaşmak için gücü olur! Gücünü dürüstlüğünden ve netliğinden al! Gerisini umursama. Ama sev. Sevmekten vazgeçme. Asla. Vazgeçme. Asla vazgeçme.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Goncagül "sevgi"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-35274058504760250992017-09-13T09:53:00.000+02:002017-09-13T09:56:53.209+02:00Uçurum<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">On sene önceki ben ile şimdiki benin arasında neden bu kadar uçurum var? Yaşadığım tecrübelerin olgunlaştırması mı? Yoksa o zamanlar kendimi fazlaca olgun zannedip, şimdilerde tepetaklak oluşum mu... Yani o kadar olgun olduğunu düşünüyor ve fikirlerine o kadar sıkı tutunuyorsun ki, sonunda (10 sene sonra) hepsinin boş olduğunu acı hayalkırıklıklarıyla öğreniyorsun. Çok eskiden birisi bana pesimist yazılar yazdığımı söylemişti. Aldırış etmemiştim, ama o gün bugündür aklımdadır. Neden öyle yansıyor? Gayet hayatın içinden duyguları ve yaşanmışlıkları yazıya döküyor olmam, birşeylerin kötü tarafından bakıyor olduğum anlamına mı geliyordu? Belki bu 10 sene içerisinde değişmeyen tek şey budur. Çünkü kendime dürüst olmaya çalışıyorum. Niye hissetmediğimi söyleyeyim? </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Neyse, diyeceğim o ki 17.yaşım, aldanmışsın. Dostluk; imkansız demiyorum. Hayatta şanslı insanlar var. Ama zor. Çok zor. Bir de bakmışsın ki o "içini dışını bilirim" dediğin insanların hiçbirşeyini bilmiyorsun. Değişmez! dediğin şeyler vardı. Çok güzel değişir. Bi kere sen değişiyorsun! </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
Olgunlaşıyorsun filan demeyeceğim. Bunun sonu yok ki? Ölmez sağ kalırsam bunun bir 10 sene sonrası daha var sonuçta... bence tam olarak olan şey, yani bana olan şey fabrika ayarlarıma dönüyor olmak. Sadeliğe. Beklentisizliğe. Hiç olmadığı kadar yalnızlığa. Ama dimdik bir yalnızlığa...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bence ergenlere fazla yükleniyoruz. Zira bitmiyor. İçimizde öğrenilmemiş heryer ergen...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Goncagül "27"</div>
</span></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-12560827285727849142017-08-22T21:33:00.003+02:002017-08-22T21:34:31.044+02:00Büyümek<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Bugün hayatımın dönüm noktalarından birini yaşadım. Asla, asla dememek gerektiğini birkez daha yaşadım. Büyüdüğümü hissettim. Acı görünen bir durumun aslında benim için en iyisi olduğunu anladım. Güçlendiğimi farkettim. En önemlisi, vicdanımın yumuşacık rahatlığı, kötü gibi gözüken bu durumun karşısında bir kalkan gibi dimdik durdu. Bağır-çağır olmadan, haklılığımı haykırmadan, çokta umursamadan, minik bir gülümsemeyle yolculadım içimden... <br />
Gün boyu tekrarladım kendime. Asla, asla deme! Kimseyi görüntü üzerinden yargılama! İyi ya da kötü... Yani, en güzelinin içinin boş olabileceği gibi, en kötü görünenin de yüreğinde gizli hazineler olabileceğini düşünerek sus. Bekle. Aceleci olma. Nefret etme tabii ki. Sevmeye devam... ama yapılanı değil! <br />
<br />
Sen kendini biliyorsan, yanında en sevdiklerin varsa, beklentilerin azsa, boşver.<br />
<br />
Değer vermiş olmaktan gocunmuyorum. Emeğimi keşkelerle öldürmüyorum. İyi ki diyorum. Ve hiçbir şey kaybetmiyorum...<br />
<br />
Goncagül " öğrenmeye devam " </div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-14258079151655597742017-02-15T09:29:00.001+01:002017-02-15T09:29:52.227+01:00Sevgilimler günü<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Özel günlere, özellikle de 'sevgililer günü'ne pek değer vermesem de, bu yıl herzamankinden farklı. Duygularımı kelimelere dökebilmek için nereden başlasam bilmiyorum...tabletten yazmayı da hiç sevmiyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bir hastane odasındayım. Oldukça uykusuzum. Sanırım en son Çağdaş İstanbul'da yaşarken sabaha kadar konuştuğumuz da bu kadar uykusuzdum. Malum, aşk bu. İnsanı seve seve uykusuz bırakır, aç bırakır, açıkta bırakır...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şimdi bu aşka bir yenisi daha eklendi. Doğduğundan bu yana yaklaşık 50 gündür mücadele eden kızım...50 gündür bizden uzakta uyumak zorunda kaldı. Hastane evi oldu. Biz hem duygusal hem de fiziksel inanılmaz zorluklar yaşadık. Minnacık bebeğimize doymak mümkün değilken bir de hergün ondan ayrılmak zorunda kaldık.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dün gece ilk defa bu hastane odasında kızımla bir gece geçirdim. Rüyamda bile onu gördüm. Sevgililer günü, minik sevgilimle anlamlandı bu yıl. Paha biçilmez bir lütuf. Herşeye değen... kendini unuttuğun ama yine de yenilendiğin...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şimdi o mışıl mışıl uyurken, bugün bir an önce hep beraber eve gitmeyi hayal ediyorum!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Goncagül "mom"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-62788296747585119162017-01-01T13:24:00.002+01:002017-01-01T13:30:08.390+01:00Esther İdil geldi<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">2016 genel olarak zor bir yıl oldu. Ailemizde kayıplar, en sevdiklerimizde görülüp bizi kaygılandıran hastalıklar... Ama hayat tam da olması gerektiği gibi hiç durmadan devam ediyor. Yeni tecrübeler kazandırıp ya olgunlaştırıyor ya da yine kendi seçimlerimiz doğrultusunda yüreklerimizi katılaştırıyor. Hiç farketmeden sadece kendi çıkarını düşünen bencil insanlar haline dönebiliyoruz. </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bizim için 2016'nın son 7 ayı, aldığımız güzel bir bebek haberiyle biraz daha heyecanlı ve mutlu geçti. </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">2017'ye, tv de Tarkan - Ahde vefa dinleyerek girmeyi planlıyordum, fakat annesi gibi "kambersiz düğün olmaz" deyip eğlenceye katılmak istemiş olacak ki, 31 Aralık sabahı kabus gibi başladı. 7 aylık çocuğumuz hiç beklenmedik şekilde doğuma hazırdı, ya da kaybediyorduk. Hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. Hani filmlerde gözlerini ovuşturup <i>acaba kabus mu görüyorum? </i>olayı var ya, bizzat yaşadım. Aklımı kaybediyorum zannettim. Bir yandan sevdiğim insanın metanetinden beslenmeye, huzur bulmaya çalışıyorum. Belli etmeyeyim, o da iyice kahrolmasın diye çabalıyorum vesaire derken... ambulans ile başka bir hastaneye sevkedilerek bir ilke daha imza atıp, istemeye istemeye ama bir o kadar da kararlı bir şekilde şu sözler geçti içimden: "Sen verdin, sen alabilirsin. İraden olsun, ama beni hazırla..." Şu an bu cümleyi yazmak bile ne kadar acı verdi anlatamam. Ama tüm vücudum korkudan titrerken bunları istemeden de olsa söyleme kararı almak beni bir anda o şok etkisinden kurtarıp sakinleştirdi. Bana giderken sakinleştirici filan da verilmedi. Ama sakinleşmiştim işte. Zangır zangır titreyen bedenim uyuşmuştu. Hazırdım herşeye. Teslimdim yine beni hiçbir zaman utandırmayanın kudretli ellerine. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Doğumumu yapmayı planladığımız ilk hastaneden, sevkedildiğim Üniversite hastanesine kadar karşımıza çıkan her insan, gerçekten de insandı! Bunun nasıl bir lütuf olduğunu anlatamam, kelime bulamıyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Gelen suyuma rağmen ilk önce doğumu durdurmaya çalıştılarsa da kızım babasına özenmiş, benim 9 ay 10 günlük doğmama aldırış etmemiş, babam da babam demişti çoktan...(inanması güç ama Çağdaş da 7,5 aylık doğmuş).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Kızımız Esther İdil dün 18:42 de doğarak partiye yetişti. Kendi başına nefes alabildi. Kendi doktorumun ve bir uzman doktorun söylediğinin aksine, olması gerektiği gibi 3 göbek bağı alteri ile doğdu. Ben de aralıklı olarak yaklaşık 4 saat doğum sancısı çektikten sonra zaten yapmayı planladığım epiduralle güle oynaya (ama cidden güle oynaya) kızımın normal doğumla dünyaya gelmesine vesile oldum 😎</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Doğum sancısının tarifsiz ağrısı ve epiduralin kıymeti ile ilgili daha sonra ayrıntılı olarak yazarım. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Doğum biter bitmez şu sözler gaytiihtiyari geçti içimden: <i>Herşey hayalimin ötesinde, rüya gibi!</i></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sonra birden aklım başıma geldi. Daha 16 saat önce "Kabus mu bu?" diyen kadından mı çıktı şimdi bu cümle? </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">" İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır."</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
S.ÖZDEYİŞLERİ 19:21 </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Öncelikle Çağdaş'ıma yüzmilyonlarcağğğ kez teşekkür ediyorum. Bir kez daha aşık oldum, bir kez daha "iyi ki!" dedim! Sen gerçekten bana verilmiş en güzel armağansın! Bir bakışımdan herşeyi anlayan, kendi duygularından önce beni düşünen, güçlü savaşçım. Perişan yakışıklım.</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sonra beni göremediği halde hastanede bekleyen güzel ailem! İstanbul'dan bize destek olan canımız annemiz! </span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">Size ne söylesem az... varlığınızı bana öyle güzel hissettirdiniz, öyle büyük güç oldunuz ki anlatamam! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Canım anam... <i>şu kapıdan içeri girse, bi sarılsam yeter</i> dediğim. İçeri almadılar ama telepatin bana ulaştı.</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ve dostlarımız...Özellikle Dana & Andy... siz bizim için lütufsunuz. </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hepinizi çok seviyorum!</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Niye bu kadar uzattım; duygularımızı değiştirmek, aklımızdan geçen düşünceyi seçmekten başlıyor bence. Bunu birkez daha kanlı canlı deneyimledim. Yani insansın, korkuyorsun, hissediyorsun ve aksini istemiyorsun! Herşey iyi olsun istiyorsun! Ama böyle istemene rağmen teslim olduğunda utandırılmıyorsun. </span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
En büyük teşekkürüm, minnetim Tanrı'ya... Onunda kelimelerle ifadesi mümkün değil.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Goncagül "Ana"</div>
</span></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-19366474603578853362016-10-23T14:49:00.002+02:002016-10-23T14:55:35.065+02:00Nerelerdeyim ve Kiremit Kırmızısı Duvarım<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bu sat<span style="background-color: white;">ı</span>rlar<span style="background-color: white;">ı</span> eski odamdan yaz<span style="background-color: white;">ı</span>yorum. <i>Eski odam</i><i><span style="background-color: white;">ı</span>n havas<span style="background-color: white;">ı</span> bi ba<span style="background-color: white;">ş</span></i><i>ka... </i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tabii farkl<span style="background-color: white;">ı</span>l<span style="background-color: white;">ı</span>klar var. Mesela masam<span style="background-color: white;">ı</span>n yerini de<span style="background-color: white;">ğ</span>i<span style="background-color: white;">ş</span>tirdiler. Art<span style="background-color: white;">ı</span>k ayn<span style="background-color: white;">ı</span> duvara bakm<span style="background-color: white;">ı</span>yorum. Kiremit k<span style="background-color: white;">ı</span>rm<span style="background-color: white;">ı</span>z<span style="background-color: white;">ı</span>s<span style="background-color: white;">ı</span> duvar<span style="background-color: white;">ı</span>m da arkamda de<span style="background-color: white;">ğ</span>il, yan<span style="background-color: white;">ı</span>mda. Yata<span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span>n kar<span style="background-color: white;">ş</span><span style="background-color: white;">ı</span>s<span style="background-color: white;">ı</span>nda bir ütü masas<span style="background-color: white;">ı</span> var. Yata<span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span>n üzerinde annemin k<span style="background-color: white;">ı</span>yafetleri; hafiften bir giyinme ve çama<span style="background-color: white;">ş</span><span style="background-color: white;">ı</span>r odas<span style="background-color: white;">ı</span> görevini görüyor, her yan<span style="background-color: white;">ında izlerim olan oda.</span>.. Buraya evlendi<span style="background-color: white;">ğ</span>imden beri ne zaman girsem içim burkuluyor. Oldu<span style="background-color: white;">ğ</span>u gibi kals<span style="background-color: white;">ı</span>n isterdim nedense. Mümkün de<span style="background-color: white;">ğ</span>il ki. Her<span style="background-color: white;">ş</span>ey gibi bu da b<span style="background-color: white;">ı</span>rakt<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">m</span> gibi kalamazd<span style="background-color: white;">ı</span>. Bir adet yeni yerle<span style="background-color: white;">ş</span>tirilmi<span style="background-color: white;">ş</span> ko<span style="background-color: white;">ş</span>u band<span style="background-color: white;">ı</span> ve masam<span style="background-color: white;">ı</span>n üzeri babam<span style="background-color: white;">ı</span>n i<span style="background-color: white;">ş</span> evraklar<span style="background-color: white;">ı</span>yla kapl<span style="background-color: white;">ı</span>. Bu bilgisayar hep yabanc<span style="background-color: white;">ı</span>yd<span style="background-color: white;">ı gerçi</span> ama bu defa daha yabanc<span style="background-color: white;">ı</span>. Klavye tu<span style="background-color: white;">ş</span>lar<span style="background-color: white;">ı</span> parmak uçlar<span style="background-color: white;">ı</span>ma oldukca e<span style="background-color: white;">ğ</span>reti. De<span style="background-color: white;">ğ</span>mesiyle çekilmesi bir oluyor. Bu kadar de<span style="background-color: white;">ğ</span>i<span style="background-color: white;">şikli</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">in</span> içinde benim de yüzdeyüz ayn<span style="background-color: white;">ı</span> kalmam<span style="background-color: white;">ı</span>n imkani yok. Kalmayay<span style="background-color: white;">ı</span>m da zaten. Kalamam da zaten... Bu odadan ç<span style="background-color: white;">ı</span>karken, yani bekar olarak ç<span style="background-color: white;">ı</span>kt<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m o son gün bunu biliyordum. Negatif de<span style="background-color: white;">ğ</span>il bu. Tam tersi. <span style="background-color: white;"> </span><span style="background-color: white;">İ</span>nsan büyüyor, olgunla<span style="background-color: white;">ş</span><span style="background-color: white;">ı</span>yor, ö<span style="background-color: white;">ğ</span>renmeye devam ediyor... Ve en önemlisi de hayalini kurdu<span style="background-color: white;">ğ</span>u bütün kurgular<span style="background-color: white;">ı</span> sevdi<span style="background-color: white;">ğinin elinden tutarak</span> ya<span style="background-color: white;">ş</span><span style="background-color: white;">ı</span>yor. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yine de de<span style="background-color: white;">ğ</span>i<span style="background-color: white;">ş</span>meyen <span style="background-color: white;">ş</span>eyler var. Yaz<span style="background-color: white;">ı</span> yazarken dinledi<span style="background-color: white;">ğ</span>im müzikler gibi. Mesela <span style="background-color: white;">ş</span>u an yine yeniden Karikatür Komedya'n<span style="background-color: white;">ı</span>n enstrümental hali ç<span style="background-color: white;">ı</span>nl<span style="background-color: white;">ı</span>yor duvarlar<span style="background-color: white;">ı</span>mda. Tavan<span style="background-color: white;">ı</span>ma yap<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ş</span>t<span style="background-color: white;">ı</span>rd<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m y<span style="background-color: white;">ı</span>ld<span style="background-color: white;">ı</span>zlar duruyor. Kap<span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span>n ard<span style="background-color: white;">ı</span>ndaki "Gülümsemeyi unutma" sticker'i duruyor. Hatta 2008'de Viyana'da kazand<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m madalyon bile kap<span style="background-color: white;">ı</span> ask<span style="background-color: white;">ı</span>s<span style="background-color: white;">ı</span>n<span style="background-color: white;">ı</span>n üzerinde. San<span style="background-color: white;">ı</span>r<span style="background-color: white;">ı</span>m annem ay<span style="background-color: white;">ı</span>c<span style="background-color: white;">ı</span>klar<span style="background-color: white;">ı</span>ma da k<span style="background-color: white;">ı</span>yamam<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ş</span> olacak ki onlar da olduklar<span style="background-color: white;">ı</span> yerde duruyorlar...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Neyse i<span style="background-color: white;">ş</span>te.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Peki ben bunca zamand<span style="background-color: white;">ı</span>r neredeyim ne yap<span style="background-color: white;">ı</span>yorum diye sordum kendime. Neden yazmay</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> b</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">rakt</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">m? Buraya yazmak biyerde dursun, minicik notlar bile alam</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">yorum art</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">k. Yazm</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">yorum de</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ğ</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">il, yazam</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">yorum. </span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">İ</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">stemsiz. Her ba</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ş</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">lad</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ğ</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">mda t</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">kand</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">m. Söylemek istedi</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ğ</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">im her kelimenin sonu bombo</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ş</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> kald</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">. Anlams</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ız geldi.</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> Devam</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> gelmedi, gelemedi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ve sonra elle tutulur harika bir sebebim oldu. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">Ç</span>okca mide bulant<span style="background-color: white;">ı</span>s<span style="background-color: white;">ı</span>...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">İ</span><span style="background-color: white;">ş</span>tahs<span style="background-color: white;">ı</span>zl<span style="background-color: white;">ı</span>k...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Halsizlik...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kokuya kar</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ş</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> duyarl</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">l</span><span style="background-color: white; font-family: "verdana" , sans-serif;">ı</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">k...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Biraz daha fazla a<span style="background-color: white;">ş</span>k... : )</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bugün bu sat<span style="background-color: white;">ı</span>rlar<span style="background-color: white;">ı</span> iki ki<span style="background-color: white;">ş</span>i olarak yaz<span style="background-color: white;">ı</span>yorum. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bedenimde atan ba<span style="background-color: white;">ş</span>ka bir kalple beraber.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hem de bu odada; Kiremit k<span style="background-color: white;">ı</span>rm<span style="background-color: white;">ı</span>z<span style="background-color: white;">ı</span>s<span style="background-color: white;">ı</span> duvar<span style="background-color: white;">ı</span>m, as<span style="background-color: white;">ı</span>l<span style="background-color: white;">ı</span> hayallerim, çocuklu<span style="background-color: white;">ğ</span>um, gözya<span style="background-color: white;">ş</span><span style="background-color: white;">ı</span>m, delicesine mutlulu<span style="background-color: white;">ğ</span>umla beraber. 27'ye iki ay kala, bir ekstra canla.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hani baz<span style="background-color: white;">ı</span> duygular<span style="background-color: white;">ı</span>n tarifi yoktur...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bu da öyle. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Zor geçen ama her gününe de<span style="background-color: white;">ğ</span>en kocaman be<span style="background-color: white;">ş</span> ay. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Sonra, duymamaya görmemeye özen göstermeye çal<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ş</span>t<span style="background-color: white;">ı</span>m can<span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span> s<span style="background-color: white;">ı</span>kacak her<span style="background-color: white;">ş</span>eyi. Haberleri izlemeyeyim mesela dedim. Karar ald<span style="background-color: white;">ı</span>m. Fakat bu kendime yapabilece<span style="background-color: white;">ğ</span>im en büyük ikiyüzlülüklerden biri olaca<span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>na inand<span style="background-color: white;">ı</span><span style="background-color: white;">ğ</span><span style="background-color: white;">ı</span>m için, ve biraz da imkans<span style="background-color: white;">ı</span>z oldugu için antenlerimi tekrar açt<span style="background-color: white;">ı</span>m. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Uzun laf<span style="background-color: white;">ı</span>n k<span style="background-color: white;">ı</span>sas<span style="background-color: white;">ı</span>, hayat bu. Kay</span><span style="background-color: white; font-family: verdana, sans-serif;">ı</span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">ts</span><span style="background-color: white; font-family: verdana, sans-serif;">ı</span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">z kalam</span><span style="background-color: white; font-family: verdana, sans-serif;">ı</span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">yorsun patlayan bombalara, tecavüz edilip katledilen küçücük bedenlere...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">İ</span><span style="background-color: white;">ş</span>te öyle biryerdeyim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i> yaprak döker bir yan<span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span>z, bir yan<span style="background-color: white;">ı</span>m<span style="background-color: white;">ı</span>z bahar bahçe...</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Goncagül "A<span style="background-color: white;">ş</span>k'<span style="background-color: white;">ı</span>n Meyvesi"</span></div>
<br />
<br /></div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-89476331977106697892016-07-01T18:12:00.003+02:002016-07-01T18:12:53.923+02:00Kum Gibi<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aslında herzaman, yani ben kendimi bildim bileli biryerlerde bombalar patlıyor ve masum insanlar ölüyordu. Bebekler ölüyordu. Kendimi bildim bileli kanlı bebek cesetleri görmüşlüğüm var. Ağıt yakan analar görmüşlüğüm de var. Oğlunun cansız bedenini kucaklayan acılı babaları da gördüm. Yerle bir olmuş şehirlerin üzerini ölüm sisi kaplamış, insanlar hangi bombaya ya da kurşuna yenileceklerini düşünüyorlardı kesin. Üzülüyordum. Fakat ne acıdır ki, isyanlarımın yerini alışmış bir ruh hali almıştı. Oralarda zaten savaşlar hep vardı ve çocuklar ölmek için doğarlardı...utanıyorum yazarken. Ama kandırmıyorum artık kendimi. Şimdi o bombalarla yaşayan, her an heryerde teröre kurban gidebilirim düşüncesiyle yaşayan bizleriz. Biz, kendini herdaim güvende ve 'farklı' zannedenler. Şimdi heryer, herkes aynı. Farklı değiliz. Hiç olmadık. Birileri yönetir, biz de uyum sağlarız. En acısı kanıksamak diyorum, kanıksıyoruz. Her ölen masum insanın ardından içim kan ağlıyor. Ama her sabah güneşle beraber doğmaktan vazgeçmiyor insan. İstesen de istemesen de hayat devam ediyor. Bu yüzden inancıma sımsıkı sarılıp, her yeni güne umutla bakmaya devam...basit, sade, koşturmadan. Birbirimizle yarışmadan.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Goncagül "Kum"</div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-19663240815729642132016-06-29T20:38:00.004+02:002016-06-29T20:38:53.679+02:00Buz<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eskiden kendim için yaptığım en iyi şeylerden birtanesi bol bol yazmaktı. Aklımdan ve yüreğimden geçen her ne varsa... Çok üzerinde durmadan. Ama son zamanlarda, yazmak için her oturuşumda ekran başına, donup kalıyorum. Yazmadan önce zihnimden geçen bütün cümleler yok oluyor sanki. Anlatmak istediğim herşey sis bulutu olup bir anda sönüyor. Uzun uzun asalak gibi kalıyorum öylece... Miden bulanır ama birtürlü öğürüp kusamazsın ya hani, onun gibi... Vaz mı geçiyorum, iyice kendime mi dönüyorum, artık anlamsız olduğunu mu düşünüyorum, kelimelere mi küsüyorum, ifademde mi sıkıntı olmaya başladı, hiçbir fikrim yok. Kaç yazıya başladım, kaçını bitiremeden sakladım... </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ve yine dondum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Üstelik kahve de var.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kafamın içindekiler bağırıyor. Ama çıkmıyor. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sanırım artık yazmak çok anlamsız.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yazacak onca şey varken...</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-90042829223568378692016-05-22T17:02:00.001+02:002016-05-22T17:06:26.491+02:00Yanıma Aldım Kendimi Ve Yürüdüm İnce Çizgisinde Yolumun<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yazımı yazmaya başlamadan kafamın içinde çalan şarkı buydu. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Çünkü tam manasıyla duygularımın ve son günlerde yaşadıklarımın özeti bu cümle sanırım. Şu anda da farklı hissetmiyorum. My silver lining çalıyor ve tuhaf ama türk kahvesi içiyorum. Diyeceksin ki bunun neresi tuhaf? Tuhaf işte çünkü ben çay ya da bilemedin filtre kahveden başka birşey içmezdim. Türk kahvesini yayam (Ananem) isteyecek de ben yapacağım da canım çekecek de eşlik edeceğim... İlişkimiz bu kadar-dı. Fakat son bir aydır bağımlısı oldum diyebilirim. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hayatımdaki değişiklikler bu kadarıyla kalsa iyi. Ergenliğimin kaç yaşımda başlayıp kaç yaşımda bittiği ile ilgili emin değilim ama, 26 yaşım aynı ergenliğimdeki gibi beni başka birşeye dönüştürmeye başladı. Sevmediklerimi seviyor, asla yapmam dediklerimi yapıyor, kim ben mi? hayatta olmaz! dediklerimi olduruyorum. En büyük marjinalliyim herşey tek renk iken turuncu oje sürmek ile sağ bileğime dövme yaptırmak olmuştu. Bunun yanısıra sanırım 14 yaşındayken converse'lerimin ön tarafına kalemle Fenerbahçe yazmak. Bunun adı marjinallikse şayet...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ha ben kaşımı deldirmek istemedim mi? istedim ama babamın diğer kaşını da ben delerim tehditleri karşısında fazla direnemeyince o isteğim bir hayalden öteye gidemedi. Hal böyleyken, bu değişik isteklerimi rafa kaldırdım zannediyordum ki, yeni bir fikirle şartellerim atana kadar. Son derece "asla yaptırmam" diyebileceğim birşeyi, ensemdeki bir tutam saçı griye boyattım. Hayır başım göğe ermedi. Hoş, griden çok platin oldu o ayrı mesele. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvB9lEI1kNGcOs0iNfL_5W_dWskNCq0FOlWWQITiaC1XlYPsbvB0vXoSEeXVYUMBCs4-ux0XoSkZB6E0B4_4PFOLKUGRz4-wErQh5uGn0WQo8lOrIaAFlPsK4grNp-BvyN-5k3LwftujRT/s1600/large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvB9lEI1kNGcOs0iNfL_5W_dWskNCq0FOlWWQITiaC1XlYPsbvB0vXoSEeXVYUMBCs4-ux0XoSkZB6E0B4_4PFOLKUGRz4-wErQh5uGn0WQo8lOrIaAFlPsK4grNp-BvyN-5k3LwftujRT/s200/large.jpg" width="200" /></a></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bitmedi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Asla dinlemeyeceğim tarzda ki bir şarkıyı günlerdir - temizlik yaparken, yolculuk ederken, sabah uyanınca, ... - hiç durmadan dinliyorum. Şarkı o kadar benimle alakasız ki ismini vermeye utanıyorum. Ne yani utanılacak ne var sevdiysen sevdin işte NEYE GÖRE KİME GÖRE?! diye bağıran alter egoma ayar çekiyor, içsel haykırışlarımı dengelemeye çalışıyorum. Yalnız, alter egomdan bahsetmeyeli herhalde 10 sene olmuştur. Dedim ya, ergenlik gibi birşey yaşıyorum? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bitmedi...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Derin bir yalnızlığın tadını çıkartıyorum.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Önceki yazılarımdan birinde bahsettiğim gibi... Yaşadığım en gerçek duygulardan biri. Ailem, en sevdiğim, onlardan bahsetmiyorum. Bu başka birşey. Eskiden de yaşadığımı zannettiğim ama içten içe kendimi yiyip bitirdiğim. Hep ama hep anlaşılmaya çalıştığım ama hiç anlamak istemediğim günlerdeki gibi değil. Bu daha derin ve daha gerçek. 16 yaş yalnızlığı ile 26 yaş yalnızlığını kapıştırırım : ) 26 yaş galip gelir, öyle diğim ben sağa.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yani nasıl desem... Olgunlukla çocukluğun harmanlaşmış haliyim. Hem çok, hatta aşırı çocuğum. Yaramazım. Çılgınca fikirlerim var, ki hiç bitmediler. Hem de fazlasıyla olgun. Fazlasıyla ak sakallı dede ve bir o kadar "geçer çocuğum bu da geçer" li bir teyzeyim. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Adını koyamıyorum. Ama sevdim. Dokuzuncu ayımda gibiyim. Doğdum doğacağım. Kafam çıktı çıkacak. Oksijeni içime çektim çekeceğim. Gözlerim açıldı açılacak... Seveceğim burayı, şimdiden anladım : )</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=X1XhabUawmU">bu da hediyem olsun</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Goncagül "Büyük Bebek"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-10771523912281398812016-05-18T20:03:00.001+02:002016-05-18T20:05:31.901+02:00Duygu önceliği<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Can Dündar'dan tutun en yakın arkadaşlarımdan birisinin hamileliğine...</span><br />
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">En küçük kuzenimin nikahından Matthias'dan sonraki doğmamış yeğenime...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Gayet radikal bir kararla ensemdeki bir tutam saçı griye boyatmama...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Mayısın onsekizinde birden bire kazakla oturuşuma...</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Birden bire uzaklaşan yakın olduklarını zannettiğim yakınlarıma...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Çok fazla şey söylemek isterim ama en iyisi susmaktır, bunu anlayışıma...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Kocamı ber geçen gün daha çok sevişime...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Yalnızlığın korkutucu olmadığına ve dahasına...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hepsi hakkında satır satır yazmak isterdim...</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ama, bir arkadaşım babasını kaybetmenin ne kadar acı verdiğini yazdıkca, günlerce susmak isriyorum.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Goncagül"öğreniyoruz"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-88684772840011201472016-04-05T21:26:00.001+02:002016-04-05T21:26:27.777+02:00Planetler arası uçuş<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Kız derin bir boşluğun içinde süzülüyordu. Aydınlıktan karanlığa geçiş süreci böyle başlamıştı. Ne olduğunu anlayamadan... </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Burnunda hâlâ o yeni fırından çıkmış kek kokusu vardı, ama evinden çok uzaktaydı. Süzülmek ve böylesine karanlık bir boşluğun içinde hiçliğe doğru yuvarlanmak keyif veriyordu. Meğer korkulacak birşey yokmuş diye düşündü. Yalnızlık ve bu kulakları sağır eden sessizlik o kadar da kötü değildi. Hatta herşeyden ve herkesten daha samimiydi. Gerçek böyle birşeydi. Fırından yeni çıkmış kek kokusu kadar huzurlu. Bir o kadar karanlık ve derin.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şimdi ne olacak diye sormak istese de kendine, vazgeçti.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yaşattığı ne olursa olsun, hiçbirşey gerçek kadar güzel olamaz.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-44934323320791180212016-03-23T10:51:00.000+01:002016-03-23T10:51:25.877+01:00Zor<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Farkettim de artık iyi birşeyler yazmak için oturmuyorum pc'nin başına. Çünkü iyi birşey olmuyor hayatta. Olsa bile, o kadar çok kötü şey var ki oturup da iyi olanı yazmak gelmiyor insanın içinden. Hem kendini kandırıyormuşsun gibi oluyor. Ya da ne bileyim sanki bu dünyanın içinde değil de başka bir dünyada yaşıyormuşum hissi veriyor. Ha, yıllarca öyle yaşamadım mı? Evet yaşadım. Bu dünyadan değilmişim gibi yani. Gördüklerimle hayallerim yer değiştirdi hep. Duyduklarımla duymak istediklerim...Anlayacağın bir çocukluk ve ergenlik kendimi kandırarak geçti. Ne geçti elime? koca bir hiç. Yalnızlık güzeldir, ama kendine karşı dürüst isen. Değilsen geçmiş olsun... Ütopyanı yaratmayı başarmış olsan bile gün gelir cehennem yarattığını farkedersin. Sonra çık çıkabilirsen...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Neyse konu saptı yine.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yok, öyle elle tutulur bir konu olduğundan değil. Kendi kendimin havuzunda boğulmayayım diye sapmamaya çalışıyorum. Yoksa dal budak çok. Havuz derin. Boğulmak serbest...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ruhum omzuma pıt pıt yapıyor resmen. "üzülme..." diyor. Geçecek. Yine ruhum daha güçlü. Bedenim sıkıntılarla baş edemiyor. Zira bedenim sıkıntı ayırt etmiyor. Herşeye, herkese üzülüyor. Ruhum gözlerimin içine bakıp "sevmekten vazgeçme!" diyor. "Vazgeçersen bir farkın kalmayacak...Kendi cehenneminde yanacaksın" diyor. Ruhumu dinliyorum. İyileşmek ve inanmak istiyorum. Ruhum çok daha çabuk kendine geliyor. Toparlanıyor, ayağa kalkıyor ve beni sürüklemeye devam ediyor. Günlerim böyle geçiyor. Bana kalsa, parmağımı asla yormam içimdeki havuz için. Kendi kendime boğulur ondan sonra ruhumun beni kurtarmasını beklerim. Ama olmuyor...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Düşünüyorum yine. Hangisine daha çok yanmalı? Canlı bombanın patlattığı şehirlere mi? Ölen masum insana mı? Ölen masum insanların masum ailelerine mi? Canlı bombanın kendisine mı? Tecavüze uğrayan 45 tane güzel yavruya mı? Küçücük çocuğun bedenine sahip olmak isteyen zihniyete mi? "Birkereden birşey olmaz..." diyene mi? Tecavüze uğramamak için kendini balkondan aşağı atan gencecik kıza mı? Brüksel'e mi? Kime.....</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Yanıyoruz. İçimiz yanıyor bu kesin. Birşeyler yapmak istiyoruz. Kimimiz çareyi bela okumakta arıyor. Kimimiz benim gibi satır satır yazarak rahatlamaya çalışıyor - ki imkansız-, Bazıları yollara dökülüyor. Pankartlar açıyoruz, sosyal medyayı kullanıyoruz, videolar yapıyoruz, bağırıyoruz- çağırıyoruz ama olmuyor abi...Değişmiyor ve hiçkimse anlamıyor. Ve en kötüsü de ne biliyor musun? Hayat ne yazık ki devam ediyor. Hiçkimse akşam yemeği için alışverişe çıkmamazlık etmiyor. Çocuklar okula gidiyor. İşciler işine. Doktorlar hastaları iyileştiriyor. Öğretmenler hala, şayet sapık değillerse, çocuklarımıza doğruyu yanlışı öğretiyor. Yiyoruz, içiyoruz, gülüyoruz... Biz durmuyoruz. Ve durmayacağız. Ta ki ölüm de birşekilde bizi alana kadar...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">İşte tam da bu yüzden sevmekten vazgeçme. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Biliyorum zor...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Önce kendin için, sonra varolmaya devam edebilmek için.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Ateş"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-68499632315230991862016-02-13T19:21:00.000+01:002016-02-13T19:28:34.641+01:00Birzamanlar insanlık<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bu sabah, nankörlük yapamam, karnım tok sırtım pek uyandım. Aynı diğer sabahlar gibi. Üstelik bununla ilgili belki de sadece iki dakika düşünüyorumdur. O da yemek yemeğe başlamadan önce şükrederken. Ya da evden çıkarken. Belki araba yolculuğuna çıkarken. Fazla değil yani. Oysa ki bu üzerinde uzun uzun düşünülüp, uğruna yazılar-şiirler yazılası, türküler yakılası bir olay. Bunun böyle oluşu; yani uğruna satır satır yazılıp deriiin derin incelenmesi gerekemesi de apayrı bir irdelenesi konu. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Evet. Bu sabah böyle, yani diğerlerinin tabiriyle, deli gibi uyandım. Beni diğerlerinden deli yapan, diğerlerinin de kendilerini benden farklı yapan. Abi ne ara kutuplaştık? Neyse konu bu değil. Dağılıyorum yine. Parçalarımı oraya buraya savurdum ama inan, bi bulsam, harika bir puzzle tablosu olabilirim? Belki o zaman anlatabilirim...Hala, yıllardır, anlatmak isteyipte anlatamadıklarımı. Peki. Sorun bende mi yoksa sende mi sorularıyla öylesine kaybedilmiş çokca zaman var ki, bu sorunun saçmalığı ile ilgili yakın zamanda kitap çıkarmayı düşünüyorum. Ve hatta kitap çıkarmakla ilgili. Malum, artık herkes; klavye kullanabilen, kalem tutabilen, üç-beş fiyakalı kelime bilen herkes, kitap çıkarmakta özgür. Ne? biri bilgi kirliliği mi dedi? Popüler kültür mü? Acılar mı? Mahpus mu? Yok canım...değil işte. Tüm o söylediklerin, gerçekte olanlar ve okunanlar ile ilgili yakından uzaktan ilgisi yok. Zira, senin kendini yırtıp "ya neolur artık boş işlerle uğraşmayın! şu kitapları okumayın! azıcık delirin!" temennilerin içinde büyüyüp kelebekler halinde patlayacak. O kelebekler evrende uçuşup uçuşup rengaren heryeri, her pisliği, her kötülüğü, her sahtekarlığı ve de nicesini boyadıktan bir gün sonra, ölecek...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_WmH6eCDaOJHFTdnO4Auap63SiEyvETckRTlrmW3ZhCUW7cu-8ghgAH8nk8_ZtMEgGOPJYGHugIICkmHaGYnRnwdwTiU2c5uQBo0MKjNPZL52SUMkRYUMrSvfhBPn_CgcVdEifyyKb0uT/s1600/large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_WmH6eCDaOJHFTdnO4Auap63SiEyvETckRTlrmW3ZhCUW7cu-8ghgAH8nk8_ZtMEgGOPJYGHugIICkmHaGYnRnwdwTiU2c5uQBo0MKjNPZL52SUMkRYUMrSvfhBPn_CgcVdEifyyKb0uT/s200/large.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Fikrimiz ölecek canım. İnsanlığımız ölecek. Ben öldü sanıyordum ama sürünüyoruz. Etap etap ilerliyor, yavaş yavaş ardımızda bırakıyoruz bütün değerlerimizi. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ne ara bukadar tahammülsüz olduk birbirimize karşı? diyorum. Cevabını kendi çapımda binbir şekilde veriyorum. İçimden bir Rte çıkıyor, bir Kemal, bir Hitler, bir Nazım...ve daha niceleri!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Delirmiyoruz sevgili insan cemiyeti.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Aksine, akıllanmak için yapılan türlü eylemlerin sonucunda kaskatı, sabırsız, gereksiz kontrollü, gururlu, kibirli ve sözde sağduyulu oluyoruz. Adını facebook sağduyusu koydum şu an. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Vatana millete hayırlı uğurlu olsun...</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3324005808075173593.post-25758475351450484682016-01-12T10:23:00.003+01:002016-01-12T10:23:57.776+01:00İnce çizgiler<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dün 26 yaşına girdim. Doğum günüm kutlu olsun.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Düşündüm, neler değişti hayatımda. Düşüncelerimde. Hayata olan bakış açımda? Var mı öyle çok değiştiğim noktalar. Ya da geldi mi üzerime 30'a 4 kala bir enteresan olgunluk? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aynı soruyu çok sevdiğim bir ablam sordu. Bilmiyorum ama, birşeylerin kıyısında gibi hissettiğimi söyledim. Gerçekten de öyle. Oysa Çağdaş'a sorsan, kıyı 29'da. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sonra düşündüm, kıyı insanın ellisindede olabilir, yetmişinde de. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sanki, kıyıdan ne anladığınla alakalı gibi?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ben bu yaşımda, kendimde değiştirmeyi çok istediğim ama bugüne kadar başarılı olamadıklarımdan başlamak istiyorum. Birçok radikal değişim yaşadığımı düşünsem de, değişmesi gerekenler olduğunu biliyorum. Bu yıl onlardan başlayıp kendimi bambaşka bir dünyanın içinde bulacakmışım gibi bir his var içimde. Belki öyle olmasını istediğim içindir. Ama yavaş yavaş kolları sıvadığımı düşünüyorum. Zaten herşey böyle başlamaz mı? Karar almak, seçimler yapmak... Gerçi en iyi yaptığım şey yarı yolda vazgeçmek ya da biraz zora gelince pes etmek. Ama zaten bu da değişmesini istediğim noktalardan birtanesi. Belki bu defa o kadar kolay vazgeçmem : )</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Peki neden kendime bu kadar döndüm? Neden aynaya daha derin bakar oldum? Neden olmayan gözaltı çizgilerimi görmeye çalışıyorum? Neden daha fazla muhasebe yapıyorum? İçime dönüyorum? Yalnızlığı seçiyorum? Cevabı zor değil ama şaşırtıcı. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bence çok önce farkına varmış olmam gereken gerçeklerin farkına varıyorum. Ego değil. "Sadece ben" kibiri hiç değil. Arada çok ince bir çizgi var. Kendini değmeyen konular için harap etmekle sağduyunun arasındaki fark gibi. Hayatımdaki en büyük yanlışların sebebi ortasını bulamamış olmamdan kaynaklanıyor mesela. Ya yüceltirdim, ya yererdim. Ya siyahtı, ya beyaz. Aslında bazı durumlarda gayet grinin elli tonuydu. Bazı kişiler gördündükleri gibi değildi. Pozitif düşündüklerim negatif, negatif düşündüklerim ise pozitifti. Ama illa bir kalıp içerisine sığdırmaya çalıştığım için hayalkırıklığına uğradım.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Şunu çok net anladım. Kendine, kafanda iyi bir yere oturttuğun insanların seni hiçbiryere oturtmadığını söyleyip herkesi durmak istedikleri yerde bırakacaksın. Ekstra enerji sarfetmekle hiçbir eylem göstermemek arasındaki ince çizgi...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gerçekten güvenebileceklerine güvenmek, ama herkesi sevmeye çalışmak. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sanırım en güzeli bu...</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Goncagül "26mum"</span></div>
</div>
Goncagshttp://www.blogger.com/profile/09526291244320070946noreply@blogger.com2