https://youtu.be/NikU81CfZYc
Minicik sevilmek takdir görmek için değil mi onca takla...
Değil gibi davranıyorlar...
Hiç ihtiyaç yok gibi
Sevgiye, şefkate...
Veriyor veriştiriyor alabildiğine...
Giydiriyor ona buna...
Darmış bolmuş umrunda değil.
Konuşacak, mecbur.
Yoksa nasıl örtecek sustuklarını?
Mahkum etmeye mahkum kendileri...
Öyle özgür olduğunu sanmaya devam edecek.
Çare yok, çaresiz her kanat çırpışı çarpacak birilerine.
Öyle mutlu.
Öyle sanıyor...
Halbuki yine yeniden bağlıyor kendi elini ayağını.
Haberi yok.
Belki de var...
Vahim olanı da bu ya...
Belki de var.
Gerçek özgürlüğe.
İçine girdikçe. Özüne döndükçe.
Kendini hatırladıkça.
Biraz nefes aldıkça.
Vermeyi unutmadıkca...
Biraz görmeyi ve duymayı denedikce...
Dinledikce sahiden.
Ama sahiden...
İnsanı seversin görmeyi seçtikce.
Göstermekten vazgeçince...
