Şu an o kadar doluyum ki!
Bu fotoğrafı gördükten sonra orada bulunan herkese sarılıp teşekkür etmek istedim! Hepsine, tek tek!
Duygularımı ancak bu şekilde ifade edebilirim. Orada olmayı, o insanlarla birlikte yürümeyi o kadar çok isterdim ki! Hep bir ağızdan "Seni çok seviyoruz!" diye bağırmayı o kadar çok isterdim ki!
Bu ne demek biliyor musunuz? Anlayabiliyor musunuz? Bakmaktan ziyade, görebiliyor musunuz? Benim halkım bir avuç; onbinlerce Türk'ün, Rum'un, Kürt'ün ve diğerlerininde orada canla başla yürüyüp nasıl da destek olduğunun farkında mısınız...
Bu kaç kişiye nasip olur bilmiyorum ama, ben en çok bu kadar çok insanı bir arada görmenin mutluluğunu yaşıyorum! Dolu dolu oluyorum! Tekrar umutlanıyorum, güçleniyorum, seviniyorum... Bu kadar çok insanın Hrant'ı anlamış olmasının sevinci ile dolup taşıyorum!
Hrant daydayın, orada bir yerlerde bu topluluğun tek yürek olup faşistlere, bizi aptal yerine koyanlara karşı nasıl da dimdik durduklarını görsün isterdim!
Ben bir Ermeni olarak orada bulunan her can'a içtenlikle, bütün sevgimle ve sonsuz saygımla teşekkür ediyor sımsıkı sarılıyorum!
Goncagül "Umutlu"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aman diyim birdaha düşün!