Bırak

Kardeşler mi birbirini hisseder yoksa bu sadece yürekten birbirini seven iki kalple mi ilgilidir emin değilim ama, sıkıntı konuşmadan da anlaşılır bazen. Bu yüzdendir sanırım bazı dostukların kardeşlikten öte oluşu. Ya da bazı dostlukların kardeşlikle eşdeğer tutuluşu. Varsa öyle dostun, tut bırakma. Çünkü zordur öyle bir yüreği bulmak. Bulunca tutunmak... Sırtını yaslamak. "Konuşmasam da o beni anlar..." diyebilmek. Ben böyle dostluklar konusunda hassasımdır. Ama konu bu değil şu an...

Bir haftadır ağabeyimi arayayım, gideyim ya da çağırayım diye gitgeller yaşadım. Normalde yaşamam. Yani normalde bunu hiçkimseyle yaşamam. İçimden geliyorsa yaparım. Ama bazen, birşeyleri yapmak içimden gelse bile başka bir içses bana dur der. O sesi dinlemem gerektiğine inanırım. Bazen dinlemem. Dinlemediğim her tecrübem ağır sonuçlanır ve keşkeler başlar. Aldığım derslerden ilk öğrendiğim şey şu; sesleri ayırt et ve doğruyu yap. Sonuç olarak Kardo'ma ilişmedim. Çok istememe rağmen bir mesaj bile atmadım. Ancak bugün aynı içses "buraya kadar, şimdi ne yapmak istiyorsan yap..." deyince sıvadım kolları. Yanılmadım ve birşekilde hissettiklerim doğruydu. Konuşmasak da görüşmesek de hissetmiştim. 

Dedi ki" artık önceliklerimi gözden geçiriyorum. "

Bugün ben de sormak istiyorum; önceliklerini gözden geçiriyor musun? Yoksa sen de bizim gibi aynı hatayı yapmış olabilir misin? Gereksiz yere fazla enerji  (başka kelime bulamadım) tüketmiş ama karşılığını alamamış olabilir misin? Öncelik sıralamanda yanıldığın için gereğinden fazla yükü sırtlamış olabilir misin? 

Üstlenmememiz gereken her derdi üstlendiğimizde, gerçekten enerji sarfetmemiz gereken konulara karşı güçsüz kalıyoruz. Gücümüzü kuvvetimizi aslında harcamamamız gereken yerlere ve kişilere harcadığımızda, pil çoktan bitmiş oluyor. 

Ben Çağdaş'ın da yardımıyla yıllarca yapmış olduğum bu hatanın üstesinden yavaş yavaş geliyorum.

Peki sen? 

Hergün bunalım ve sıkıntılarının sebebi artık sıyırıp atmak zorunda oldukların olabilir mi? Ya da affetmeyi düşündün mü hiç...affetmenin hafifliğini? ve beklentilerini en aza indirmeyi...

Yalnızlık iyidir bazen. 

Düşünmeye ve muhasebe yapmaya bol vakti olur insanın.

Kendin için en doğru seçimi yapabilmek yine senin elinde.

Goncagül "His"