Benim Ayım

Aralık benim ayımdır. Oldum olası en sevdiğim aydır. 

Kötülüklerin sonu, güzelliklerin başlangıcı gibi yepyeni bir yıla hazırlığın arifesidir.

Mis gibi kar kokar; mum kokar. 

Müjdedir baştan aşağı aralık ayı.

Işıktır. Kırmızıdır. Kan gibi, şarap gibi...

Sıcacık bir kıvılcımdır görmesini bilene. 

Umuttur... 

Uzaklardan doğan güçlü bir yıldızdır. 

Belki bu yüzdendir yıldızlarla dostluğum. İçimdeki sevginin temeli başkadır... Kaynağı Göklerdedir.

Aralık benim ayımdır. Hep öyle oldu. 

Soğuk sabahların keskin öpücüğüdür aralık... Her gündoğumunda yanağına konar. 

Sabırı ile, zorluğu ile, gücü ile, güçsüzlüğü ile, korkuları ile, hüzünleri ile, mutlulukları ile, heyecanları ile, kırıklıkları ile bütün duyguları yün yumağı yapıp eline verir aralık ayı. "Hadi şimdi oyna" der. Oyna. Ya da bütün bir yılın hediye ettiği bu tecrübelerden kendine bir ders ör. Unutulmaz kıl. Ör ki kalınlaşasın, büyüyesin... Senebesene olgunlaştığın gibi tecrübene tecrübe kat.

"Bak..." der aralık. "Dünyanın sonu değil!" yaşadıklarını yün yumağı yapıp avuçlarına bırakır ve "bittiğin her noktada seni yeniden başlattım..." der. "Yine, yeniden, buradayım."

Bütün yaşanmışlıkların dinlenme diyarıdır aralık.

Arınma diyarıdır.

Oturup düşününce, tartıp ölçünce, herşeyi bir gözden geçirince altına cesurca imza atabildiğin yerdir.

Senin aralığın hangisi ve nasıl bilmem.

Ama bu benim ayım.

Goncagül "Mum"

NOT: Maya, çörek, ekmek vb hamurların kabarmasını sağlayandır.