Nefes Alabilen Ölüler

"Birileri bana mutlu bir hayat yazar mı?"

Céline Kum

Mutlu hayat herkesi mutlu etmeye çalışmaktan başlarmış, ben de yeni öğrendim. Sen mutlu olmasanda olur aslında; birilerini mutlu etmekten zevk duymalısın budur kilit nokta. Olmuyorsa zorla. Çünkü herkesin bencil olduğu bir dünyada, herkesin "el ne der" diye düşündüğü bu saçma sapan sahte dünyada mutluluğun tarifi de böyle bol tuzlu!! Sıkıyorsa mutsuz ol şimdi...

Hevesini kursağında bırakanları öyle uzakta arama. "Biz de senin mutluluğunu istiyoruz" cümleleri altında ezil ve gerçekten öyleymiş gibi buna inan; her ne kadar anlamasanda! Sevmeyi de mutluluğu da ben mi öğreteceğim? Haşa! Tek nedenimiz milletin ağzından çıkanlar değil mi nasıl olsa? yeter ki biryerlerden övgüler gelsin. Yeter ki bir yerler bizleri eleştiremesin. Yeter ki biz buna fırsat vermeyelim. Yeter ki biz, yüeğimizden taşsa bile sırf 'yanlış' sözler duymamak için kısıtlayalım kendimizi. Engelleyelim arzularımızı. Ne önemi var ki sevginin, sevdiğinin? Kalpten dile yansıyan sözcüklerin adı ahlaksızlık konmuşsa diyebileceğimiz ne kaldı?! Kursak hevesle dolar...

Özür dilerim! Yüreğimi zaptedemedim! Özür dilerim! Birilerini rezil ettim! Özür dilerim! Duygularımı yazılarıma döktüm! Paylaştım sevgimi özür dilerim... Özür dilerim! Bu kadar uzaktan sahiplenmek nasıl olabilir bunun yollarını aradım! Özür dilerim, elime yüzüme bulaştırdım, sizi YİNE utandırdım! Kırın nesneleri parçalayın kafamda! Uslanmam nasıl olsa... Nasıl olsa, öfkeni geçtiğinide ve yine kendi köşeizde kendi sevdiklerinizle birlikte gülüştüğünüzde ben parçalanan nesnelerin sivri uçlarıyla kenimi cezalandırabilirim. Nasıl olsa, ben buyum ve beni herkes bilir.

Mutluluğu yazmak mı....

Mutluluğu ne doyasıya, istediğimce, gönlümce, sınırsızca yaşamama izin verirler ne de yazmama.

Olmuyorsa siktiri çekerler. Çünkü kural bu. Bir gece sen ne olduğunu bile anlamadan en sevdiğin varlık tarafından tartaklandığında duyarsın iliklerinde korkuyu da dehşeti de. Meğer aynısı değilmiş yürekte paylaşılan bunu izlersin korku dolu gözlerinle. Naftalinlerin arasına gizlediğin çocukluğunu ortaya çıkarır paramparça oluşunu seyreylersin işte.  Ne genize dolan sigara dumanına yer vardır hayatında, ne ciğerlerini söküp başını döndüren alkole. Yapabileceğin tek şey kendinin bile olmayan odanın kapılarını örtüp karanlıkta diğerlerinin gülüşmelerini dinlemek olur...

Mutluluk mu dedin.

Kendini unutmaktan başlasan iyi edersin...

Goncagül "Gereksiz Öfkeli"