Adımlarıma Işık

18 Mayıs 2016 Çarşamba

Duygu önceliği

Can Dündar'dan tutun en yakın arkadaşlarımdan birisinin hamileliğine...
En küçük kuzenimin nikahından Matthias'dan sonraki doğmamış yeğenime...
Gayet radikal bir kararla ensemdeki bir tutam saçı griye boyatmama...
Mayısın onsekizinde birden bire kazakla oturuşuma...

Birden bire uzaklaşan yakın olduklarını zannettiğim yakınlarıma...
Çok fazla şey söylemek isterim ama en iyisi susmaktır, bunu anlayışıma...
Kocamı ber geçen gün daha çok sevişime...
Yalnızlığın korkutucu olmadığına ve dahasına...

Hepsi hakkında satır satır yazmak isterdim...

Ama,  bir arkadaşım babasını kaybetmenin ne kadar acı verdiğini yazdıkca, günlerce susmak isriyorum.

Goncagül"öğreniyoruz"

2 yorum:

  1. Arkadaşına sabır babasına rahmet diliyorum... Yazacaklarımız bitmez; beklerler ama. Doğru bulduğun zamanda saydıklarının hepsini veya en azından bir kısmını detaylı okumak isterim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim! Bazen en anlamlı şeyler bile boş gelebiliyor. Bu da öyle bir dönem benim için. Çok tşk tekrar :)

      Sil

Aman diyim birdaha düşün!