Bir ocağın üzerinden tam bir hafta geçmiş...
Ben henüz yeni yıl yazısı yazmamışım.
Daha dün yeni yıl telaşı vardı herkeste.
Her sene olduğu gibi bu sene de bir sürü insan suçu 2013'e attı : )
Kırgınlıklarını, kızgınlıklarını, başarısızlıklarını, korkularını, vs... hepsi 2013 yüzündendi.
Muhtemelen, 2014'ün sonu da bu olacak.
İnsan kendi kendinin farkına varmadığı sürece bu hiç değişmeyecek.
Yüzleşmedikce düzelmeyecek.
Herşeyin kendinin elinde olduğunu, olumlu-olumsuz tüm seçimlerin sana ait olduğunu anlayana kadar...
Ben 2013'ü de sevdim.
Kocaman bir adımı 2013'te attım.
Dünyanın en super adamıyla evlendim.
Hayatta yaşayabileceğim en büyük kırgınlığı da bu yıl yaşadım.
Tahmin edemeyeceğim kadar çok şaşırtıldım.
Teslim olunca üstesinden de geldim...
Biraz daha dönüştüm.
Ama öğrendim ki bu öğrenmelerin sonu yok...
Olmaz olmaz deme, oluyor.
Kendini küçük dünyanda sanma. Herşey gelebiliyor insanın başına.
Sınır çizmek kötü değilmiş. Sınırlarını belirle.
Ben yine, yeni yıl isteklerimi sıralamama kararı aldım.
Mesela mavi kemanımı da hâlâ alamadım.
Ama mavi bir gitarla, gitar çalmasını öğreniyorum...
Hayat tarif etmediğin gibi yaklaşmayabilir; ama daha iyisi de olabilir : )
2013'te en çok yaptığım ve en iyi yaptığım sey şükretmek oldu.
Bu yıl buna devam...
Herşey için.
Hergün sağlık diliyorum. Zira sağlık elden gidince geriye hiçbir şey kalmıyor.
Herkese sağlıklı ve musssmutlu bir yıl diliyorum! : )
Goncagül " 2013 "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aman diyim birdaha düşün!